درباره من
یک قدم با من بیا
من پر از تنهایی ام
یک نفس با من بخوان
نغمه ی لالایی ام
اندکی اینجا بشین
ساحل دریایی ام
دل به امواجم سپار
من پر از شیدایی ام
ادامه...
پیوندها
جدیدترین یادداشت‌ها
همهبایگانی
- آبان 1394 1
- اسفند 1393 1
- اردیبهشت 1393 1
- شهریور 1392 2
- مرداد 1392 3
- تیر 1392 6
- خرداد 1392 3
- اردیبهشت 1392 8
- فروردین 1392 4
- اسفند 1391 7
- آذر 1391 7
- آبان 1391 7
- مهر 1391 14
- شهریور 1391 13
- مرداد 1391 2
- تیر 1391 4
- خرداد 1391 15
- اردیبهشت 1391 19
- فروردین 1391 14
- اسفند 1390 15
- بهمن 1390 12
- دی 1390 12
- آذر 1390 15
- آبان 1390 12
- مهر 1390 16
- شهریور 1390 15
- مرداد 1390 20
- تیر 1390 16
آمار : 120967 بازدید
Powered by Blogsky
امید
چهارشنبه 23 اسفند 1391 ساعت 13:37
بدست خود درختی می نشانم
به پایش جوی خونی می کشانم
به هر شاخش قفس های قشنگی
برای ترس و رعب مردمانم
(عباس نا یمینی نا شریف ! )
درود بر گرمک عزیز
این پرنده عدالتشان، سقوط خواهد کرد!
من هم معتقدم هیچ ظلمی پایدار نمیمونه و بالخره از بین میره
فقط نمیفهمم چرا این ظلم اینهمه طولانی شده!!
در جواب نازنین خانم که میگن چرا این قدر ظلم طولانی شده ، باید بگم که مشکل در خود ما مردمه . ما خودمون به وضعیت خودمون اکثرا راضی هستیم و سعی می کنیم آسه بیایم و آسه بریم تا گربه شاخمون نزنه . وقتی هم فهمیدیم که اعتراض و اعتصاب ممکنه باعث مشکلات برامون بشه ، اکثرمون جا زدیم .
توی اداره غر می زنیم و به استقبال موکب همایونی حضرات میریم و عضو فعال بسیج میشیم ...
بازم بگم ؟!
سلام داداش
سال نوتون مبارک
ایشالله سال خوبی داشته باشین