نگهش دار !

از خانه سر سوزنی را دور میانداز

قایم کن و هرچیز که داری نگهش دار

قحطی شده، افسار شکم گیر به دستت

هرچیز در آن نیز که داری نگهش دار

هرچند که امروز کسی یار کسی نیست

از هر کسی پرهیز که داری نگهش دار

ملت سر یک لقمه گلاویز به هم شد

آن دست گلاویز که داری نگهش دار

چون مرغ به افسانه ی سیمرغ بدل شد

یک جوجه ی پاییز که داری نگهش دار

در خاطره مان طعم فسنجان ازلی شد

آن لپه ی تبریز که داری نگهش دار

سبزی پلو از سفره ی درویش سفر کرد

نان و کمی گشنیز که داری نگهش دار

زودست که دوران مغول جلوه نماید

آن وحشت چنگیز که داری نگهش دار

گرمک! حذری کن همه جا گیر بگیرست

هر حرف شکرریز که داری نگهش دار

گرمک نوشت:

گمانم تا قحطی زدگی چیزی نمانده است. گرانی چون گرگی گرسنه  در میان مان افتاده است.