روز بزرگداشت سعدی

سعدیا! دین و دل مرد به مویی نبرند

هر طرف تشنه به دنبال سبویی نبرند

روزگاریست که مردان نه شبیه اند به مرد

جز به سرخاب و قلم سرخی ِ رویی نبرند

خالی از نام و نشانند، پر از هیچی ِخواب

مثل سیل اند ولی راه به جویی نبرند

مرد و مردانگی از ریشه بر افتاد، کنون

کار خود را به جلو جز به دو رویی نبرند

روزگاری سخن از مرد اگر بود یکی بود

دیگر از مرد یکی اسم به کویی نبرند

جمله مُردند همان روز که در گوشه خزیدند

نامی از مرد دگر پیش عدویی نبرند

***

یادم آمد که یکی مرد هنوز است ، ولی

نام او را همه از ترس ِ هوویی نبرند

" سعدیا ! مرد نکو نام نمیرد هرگز "

" مرده آنست که نامش به نکویی نبرند "

گرمک نوشت: امروز بزرگداشت سعدی است ، مردی که همیشه برای من الگوی یک انسان کامل است.

دوست داشتم امروز در وصف او چیزی بنویسم اما ازدیشب این بیت سعدی تا صبح ناخودآگاه روی زبانم جاری بود.

گفتم لابد شیخ اجل از بنده پاچه خواری نمی طلبد و اصرار بر حرف دیگر دارد.

وقتی امروز قلمم را روی کاغذ گذاشتم متوجه شد که شیخ اجل قصد یاد کردن از یک مرد واقعی را دارد.

انگار سعدی با مردان روزگار عهدی ابدی بر زنده کردن یاد و نام آنها بسته است!

درود خدا بر مردان روزگار از سعدی تا بعدی !

:: برای رفع کسالت سری به جامع المزخرفات بزنید. رایگان بخندید!