عشق برتر از زمان آمد پدید

یادم میاد وقتی مجرد بودم همیشه ساعت مچی به دستم می بستم

وقتی ازدواج کردم ساعتی را که خانمم بهم داده بود می بستم

خدا خدا میکردم تا خراب شود و عاقبت خراب شد.

هرچی خانمم اصرار کرد درستش کنم پشت گوش انداختم

برای کارم دلیل داشتم. دلیلش هم در این دو بیت زیر گفته ام.

عاشــــق که شدم ساعتم از دست گشودم

دادم بــــه زمان عمــــر و خودم عشق نمودم

چون عشق و زمان هر دو به یک خانه نگنجند

هــــــر وقــت زمان در زده مـــــن خانه نبـودم

گرمک نوشت: جهت تنویر افکار عمومی اعلام میکنم، بابا! خانه نبودیم نه اینکه بودیم و در را باز نکردیم.با عشق رفته بودیم بگردیم

امید نوشت: اهل خاطره نویسی نیستم. گاهی چیزی به ذهنم می رسد حیفم می آید نگویم.