درباره من
یک قدم با من بیا
من پر از تنهایی ام
یک نفس با من بخوان
نغمه ی لالایی ام
اندکی اینجا بشین
ساحل دریایی ام
دل به امواجم سپار
من پر از شیدایی ام
ادامه...
پیوندها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- آبان 1394 1
- اسفند 1393 1
- اردیبهشت 1393 1
- شهریور 1392 2
- مرداد 1392 3
- تیر 1392 6
- خرداد 1392 3
- اردیبهشت 1392 8
- فروردین 1392 4
- اسفند 1391 7
- آذر 1391 7
- آبان 1391 7
- مهر 1391 14
- شهریور 1391 13
- مرداد 1391 2
- تیر 1391 4
- خرداد 1391 15
- اردیبهشت 1391 19
- فروردین 1391 14
- اسفند 1390 15
- بهمن 1390 12
- دی 1390 12
- آذر 1390 15
- آبان 1390 12
- مهر 1390 16
- شهریور 1390 15
- مرداد 1390 20
- تیر 1390 16
آمار : 121118 بازدید
Powered by Blogsky
من حرف تو:
اصولا دیوار مردگان کوتاه است .
لنگه کفشه به درد کشتن موران و حشرات و گه گاهی البته ماران میخوره تو بیابون
جدیدا
خیلی چزا عوض شده مثل
علم بهتره ی ثروت .
بله
بله
به درد آزمون قد ناموزن هم می خورد
طفلی شیخ
اگر میدونست گیر امثال ماها میافتاد فکر میکنی باز هم شعر میگفت یا شعر میبافت؟
فکر می کنم مثل حافظ کنار رکن اباد مشغول گیسوی شاخ نبات می شد
از دست ما
زرشکـــــ
هه هه
نکنه منظورت از این شعر اتفاقی بوده که تو شهرمون دیروز اتفاق افتاده به سر رئیس جمهور !؟
اعتراف کن !
از شیخ اجل بپرس
اونم شاهد بود
ای جانم لنگه کفش
ای جانم گرمک
لنگه کفش در بیابان نعمت است
گرمک هم در زمستان هر دو دلمان را خنک کردند
ما مدتی بود غایب بودیم شما خوب سرعتتون بالا بوده
دوپینگ کردم
ببینید یک لنگه کفش چه میکنه با ما
هیچ فکر میکردین یک لنگه کفش روزی شما را اینقدر خوشحال کند؟؟؟
کفش کهنه در بیابان نعمت است.درست....
مهم اینه رییس جمهور لنگه کفش بخور هم نعمته....
اون که نوبره
سلام و درود
از اینکه در شعرت نام وبلاگ اینجانب را هم آورده ای بسیار سپاس
پس خوشا به حال گرمک و شعر تازه اش
درود