لعل لب یار

دیروز دوست بزرگوار و استاد عزیزم کوروش در وب شان پستی کوتاه داشتند زیبا و محرک. منم که خوراکم هیجان و شور از نوع عاشقانه است.

خلاصه اینکه حالی بر دلم رفت که نتیجه اش این چند دو بیتی است که در ذیل است.

اگر وزن و قافیه ها دلچسب نبود به شیدایی گرمک عفو بفرمایید.

"  عاشقم به طعم گیلاس لبی، که به شراب عشق معطر باشد . "  کوروش عزیز

شراب لعل لبت سرخ و شیرین است

بیا که بخت دلم مرغ شاهین است

به بوسه ای قدحی پر کن از عیش

که عمر کوته و گورم به زیرین است        امید

***

مِی خورم تا هوس لب نکنم

می گدازم که مگر تب نکنم

با من ِ واله چه کردی صنما!

تا تو هستی طمع ِ رب نکنم      امید

***

ای شراب لب تو برده ز سر هوش و حواس

بس که خوردم لب تو مست شدم خانه کجاست؟

توبه کردم که به لب، لب نزنم ، باز نشد

می کشم دست ولی باز نگاه تو به ماست      امید

***

پیش چشمان تو و بر لب جو

می شود مست نباشم تو بگو ؟!!!

این همه سرخوشی از جام لبت

می شود دست کشید از تو سبو ؟!!!        امید

***

سرخی ِ جام ِ لبت بر می ِ نابست دلیل

پس چرا سهم لب و جام دل ِ ماست قلیل ؟

کاسه ی جام لبت را ز کرم پیش بیار

تا بنوشم قدری، نعره زنم مست چو پیل       امید