دیروز و امروز دبی

دیــــــــروز اتفــاقی، تصویـــر فـــــوق دیـــدم       آتـــش گرفــت قلبــم، جامـــــه ز تــن دریــدم

گفتـم بــه روزگـاران، اف بر تــو  و سرشتـت      منصــف نبـــوده آن کس، اینگونه بــــد نوشتت

خندیـد و گفت ابلــه ! ، خامـــوش تـا بگویم       ترمــــز بریده ای تــــو ، تنــد آمــدی به سویم  

من بی گنــــاه هستم در این گلایـــه مندی      مسئـــول مـن نبــودم ، وقــت ِ کلاس بنـــدی

در این سپهر گردون، من مرده شور هستم       هر یک به نحوی شستم، وقتی رسیده دستم

تقدیــــر هـر کسی را، بـا قـــوم او نوشتنــد      قومـی بــه قهــــر رفتند، قومــی در ِ بهشتنــد

آنان که نیــــک بودند، دنیــا به کامشان شد      قومی که ظلم کردند، زهـری به جامشان شد

در قـــوچ ِ گلـــه بنگـر، اقبـال ِ گوسفنــــدان       وقتــی کمیـن نشستــه، صد گــرگ تیز دندان

چون فیـــل ِ بی قواره تنها به عــاج زیباست      در وقت ِ سر بلندی، ســر هم به تـاج زیباست

آنان که تــــاح دارنـــد، بــاری بــه دوش دارند       گفتــــار ناصحـــــان را ، بایـــد که گـــوش دارند

بیچاره مردمی که ، دل خوش بـه برق تاجند       مردان ِ تاجـــدارش، در کبـــــر و بـرج ِ عاجند

مــــردان ِ با کیاسـت، پیــــــــروز روزگارنــــد       حکـّـــام بـــی لیاقــت، سهمــــی از آن ندارند

گرمک نوشت: تاسف! تنها چیزیست که میتوان گفت. در این سی چهل سال آنها چه کرده اند و ما چه کرده ایم؟!!! 

ضمناً نوشت: فرمودند که قضیه اختلاس را کش ندید.

                    راست میگه چقدر ندید بدید ما تشریف داریم. مگه دفعه اولمونه؟!!!!

گرمکانه: توانایی در دانایی است نه در خودنمایی