سالگرد عشق

روز پیوند ِ من و دستان توست

روز پیوند ِ دل و چشمان توست

وه چه آغازی برای عشق بود

مثل امروزی سرم دامان توست

بوی عطر زندگی داری عزیز!

خانه ام یک گوشه از بستان توست

تا که خورشید منی خورشید چیست

شمع جانم صورت تابان توست

تا توئی سلطان قلبم باک نیست

سرزمین عشق در فرمان توست

نازنینا! زنده ام با عشق تو

بی تو مرگم اندکی تاوان توست

گرمک نوشت: امروز سالگرد ازدواج من و عشقم است. کمی دیر شد اما در لابلای مشغله های کاری فراوان ِ این چند روزه موفق شدم برگ سبزی بنویسم تا تقدیم کنم به او که در پیشگاهش نه من و نه هیچ شعری از من هیچ نبوده و نخواهد بود.

عذر نوشت: آنقدر تند تند آپ کردم که نفهمیدم چیکار کردم. کجی هایش را به کرامت خود عفو بفرمایید.

گرمکانه: عشق را هر وقت از گذر عمر بگیری تازه است. «ضرب المثل گرمکی»