تیر غیب

گرمک شیرین بر انبوه گرمکان ِ دکان میوه فروش سخت به خود می لرزید.

پرسیدند: شکر پاره ترا چه شده ؟!! تا بوده مشتاقان گرمک در پای تو لرزیده اند. اما لرز گرمک چیز عجیبی است.

گرمک گفت: ترسم از تیر غیبی است که عنقریب از سوی استرسواری بر سینه ام نشیند و دل و تخمه ام را بیرون بریزد.

پرسیدند: از کدام تیر غیب می گویی؟

گفت: شنیده ام همکاران و همیاران انرژی اتمی را برادران استکبار جهانی به تیر غیب ترور میکنند.

گفتند تو چرا می لرزی؟!!! ترا سننه ؟!

گفت: روزی بر طَبَق گرمکها از سر شیرینی چنان عشوه و طنازی کردم که تا به خود آمدم ، خود را بر سفره دوستان صفرایی سازمان انرژی اتمی یافتم. در کام آنها خوش آمدم و مهر ما در دل آنها بد رقم نشست.

گفتند: اینکه چیز تازه ای نیست. برادران استکبار همیشه اینگونه بوده اند. اما امروز چرا چون بید بر خود می لرزی.

گفت: سخن سردار مرا هراسان کرده است. سردار فرموده اند که امنیت کشور مناسب است. هر گاه سردار سخن از امنیت می گویند مو بر تن نحیف و شیرینم سیخ می گردد.

توضیح نوشت: برادران استکبار چیزی مثل همان برادران قاچاقی است. در فرهنگ لغت گرمک در این مورد فقط همین نوشته شده بود.

مرخصی نامه : چند روزی نیستم. برای ریه های دود گرفته ام به دنبال هوای تازه می روم.