خدای عشق

به کوچه های قلبم، صدای پای عشق است

طبیعـــــــت وجودم، پر از هوای عشق است

به مـــــوج مـــــــوج دریا، سپرده ام دلـــم را

فدای کشتی دل!  که ناخدای عشق است

به سینـــــه ام نشسته، بخار ِ گرمی از عشق

نفس که میزند دل،به شیشه،های عشق است

اگر به شیشه ی عشق، غبار غــــــم نشیند

به آب دیده شویم، که خود جلای عشق است

چرا به خــــــار راهی، رهــــــا کنم وصالش

که زیر پای عمرم، شکسته های عشق است

اگـــــرچه مدعی گفت، نمـــاز شرط دین است

ولی حکیــــم دل گفت، به ادعای عشق است

تو ای رفیـــــق خسته ! که پای دل شکسته

دلیـــل بودن ما ، فقط بـــــــرای عشق است

بجای جنگ با خود، ســــلاح بر زمیـــــن نِـــه

کتاب مهــــــــر بردار، پر از دعای عشق است

بــــــرای دردهایت ، طبیب عشــق کافیست

که مرهم وجودت، فقـــــط دوای عشق است

بجای درس و بـــــــازی، بجای دیــــــن ِ تازی

نگاه کن خـــدا را، خــــدا، خدای عشق است

گرمک نوشت:

از آنها که بجای ترویج مهر ، خشونت را به مزایده می گذارند بیزارم.

از آنها که عقده لولوی ترسناکِ ذهن کودکی شان را میخواهند در چهره رحیم خدا تداعی کنند متنفرم.

از آنها که برای سیراب کردن عطش تقدس شان، از خون خلق پیاله  پر میکنند چندشم می آید.