نان و بیشتر از آن

آنکه دندان می دهد نـان می دهد     بی حساب و سهل و آسان می دهد

آنکه دندان می دهد نـان می دهد     نــــــــان ِ بـــی منت فراوان می دهد

آنکه دنـدان می دهد همـــــراه آن      احتـــــــرام و عــــزت و جان می دهد

آنکه دندان می دهد بر سفــره ها      رزق و روزی هــا به یکسان می دهد

سفره های مــــــــردم باهــوش را      نان گنــــــــدم مفت و ارزان می دهد

در عوض بر سفــــره ی نابخـــردان      لقمـــه ای با چنگ و دندان می دهد

بخــرد و نابخـردی تقصیــــر ماست      این نباشد جـــــای این، آن می دهد

بخردان آن ملتـــی هستنــــد ، که      کار خـــــود را دست خوبان می دهد

عکس این، نابخـردان آن ملـــت اند      کز برای لقمـــــــه ای جان می دهد

ای خوشا مُلکی که در جای شکم      نان به خُــــــورد ِ مغزداران  می دهد

صاحب نان گرچه دنـدان داده است     درد دنـــــــدان را بـــه نادان می دهد

آنکه دندان می دهد نــان می دهد     آری اما دســـــــــت انسان می دهد

گرمک نوشت:

بازم قیمت نان افزایش یافت، علیرغم اینکه گفته بودند نان در یک مرحله به قیمت نهایی خود می رسد.

گمان نکنم خداوند روزی دهنده، در خواص ِ نان ما با ممالک پیشرو تفاوتی ماهوی گذاشته باشد.

تنها می شود به این دلیل منطقی رسید که آنها نان را به مصرف مغز خود می رسانند ما به مصرف شکم و پایین تر!