هیچ خبری نیست

اینجا خبری نیست بجز قصه ی تکرار

تکرار همان گرگ دَل و بره ی بیمار

آن روز که از پرده برافتاد سیاهی

عریانی ِ شب ماند به روی تن ِ دیوار

از پنجره هر زمزمه در کوچه سر آورد

شهری همه فریاد شد و گوش به انکار

انکار سراسیمه به آهن خبرش داد

آهن به تن ِ کوچه کشید پنجه ی پیکار

وقتی که خیابان ِ نــــــــدا از نفس افتاد

سیلاب سکوت از دل شب ریخت به افکار

لب دوخت در و قاصدک از پنجره ها رفت

در کوچه فرو خفت به خون عقده ی اخبار

دیگر خبری نیست مگر سایه ی خورشید

از پشت ِ شب و آن طرف ِ پرده و دیوار

گرمک نوشت:

هیاهوی های دیروز را باور نکنید. هنوز هیچ خبری نیست. سکوت تا قلب زمان فرو رفته است.

اگر گوشی هست به پنجره ها بسپارید تا وقت آمدن خورشید هیچ گوشی خواب نماند.