کوچه شهردار

روزی شهردار از کوچه ای می گذشت . متوجه شد که آن کوچه فاقد پلاک و نام است.

پس سریع دنبال مسئول نامگذاری فرستاد و از او در این مورد بازخواست کرد.

مسئول مربوطه گفت: قربان! هر چه نام مجاز از قبیل شهید و شخصیت تاریخی است بر خیابانها و کوچه های شهر گذاشته ایم. دیگر نامی باقی نمانده است.

شهرداری با عصبانیت گفت: من نمیدانم بروید نام یک الدنگی را نوشته و بر دیوار کوچه نصب کنید.

چندی بعد وقتی شهردار گذرش دوباره به آن کوچه افتاد با تعجب دید که نام کوچه را الدنگ گذاشته اند.

با خشم دوباره سراغ مسئول نامگذاری گرفت و به او گفت: احمق! این دیگر چه نامی است که بر دیوار کوچه نوشته ای؟

مسئول گفت: قربان خودتان فرمودید نام الدنگ را بنویسیم.

شهردار که از عصبانیت مثل مار به خود می پیچید گفت: بی شعور ! مگر نام قحط است. اصلا منبعد نام این کوچه را شهردار بگذارید. خلاص!

وقتی چند روز بعد بنا بر کنجکاوی از آن کوچه گذشت دید بر دیوار کوچه نوشته اند:

کوچه شهردار (الدنگ سابق)

گرمک نوشت: این نامگذاری هر سال در ابتدای بهار حکایتی شده است برای خودش. در سال های آتی منتظر نامهای مضحک تر نیز باشید. شایدم در سالهایی نه چندان دور نام خودش را بر یکی از همین سالها نهاد. البته با توضیحات داخل پرانتز !

با نام نشد گنج تو حاصل

بیهوده مکن گردش باطل

 برخیز و برو، با تو نشاید

این کشتی سوراخ به ساحل