در دل نرود هر که از دل برود

آنکه از دل برود ، مرده تر از خاطره ایست

دیدنش دل نبرد ، گرچه به جـِدّ ساحره ایست

با من از عکس رخش قصه مگو ، کر شده ام

این نمایش عبث و بازی ِ تو دایره ایست

این عروسک که تو آوردی از آن پشت مرا

من نه داماد شوم باز نه او باکره ایست

بخت این حوری ِ مکروه نه در خانه ی ماست

بخت او جای دگر مثل یکی قاهره ایست

ازدلم دست بکش ، سرخ تر از سیلی توست

هرچه دارم به دلم ، درد و غم و خاطره ایست

گرمک نوشت: باز نمایش و باز بازی با احساس جر خورده ی خاطره هایمان.

مقوا نوشت: لابد شما هم نمایش حضور تاریخی امام را البته بصورت تمثال کاغذی در سیما دیده اید. خب فقط می خواستم بگم شعر فوق هیچ ربطی به آن ندارد.