هرچه می دوم نمی رسم
هر روز فاصله ام با خودم بیشتر می شود.
دوست دارم باشم اما بودن حوصله می خواهد و آرامش
این روزها تنها چیزی که هرچه می جویم کمتر می یابم حوصله و آرامش است.
نبود حوصله و آرامش دل زدگی برایم به ارمغان آورده است.
لذا
بابت حضور لاک پشتی ام پیشاپیش از همه عذر می خواهم
شاید کوتاه بنویسم و بی تکلف
شاید گاه باشم و بسیار غایب
برای روشن نگه داشتن چراغ امیدم تلاش میکنم
اگر ... باد موافق مجال دهد
ورنه دل و دماغی برای آپ کردن در فقدان حوصله و آرامش نیست
یاعلی
گاهیست که وبلاگ نچسب است بازار سخــن خالی ِ کسب است
این بار پر از گرمک ِ بی فصـــــــــل بر استر پیریست، نه اسب است
ای بابا امید جون اتفاقی افتاده؟
نه فقط مشغله ام زیاد شده
امید جان شما باش کوتاه باش فقط باش لطفا
امیدوارم روزهای بهتری داشته باشی
از ان می ترسم که انقدر کوتاه باشم که نباشم بهتر باشد
دلمان گرفت...نگو که باز یه دوسته خوبه وبلاگی رو داریم از دست میدیم؟
نمیدونم چرا با اینکه ایرانی هستی نتوسنستی با بی حوصلگی و بی آرامشی کنار بیای؟ما همه همینطوریم و البته عادت کردیم...
عزیزی... باز خوبه که هستی...
حتی کم...
سلام به امید ...
زندگی مثه نموادر سینوسه
فراز و نشیب
التبه منظورم سختیش نی منظورم حال ادمه
گاهی میتونیم به ترک دیوار بخندیم گاهی به کوچیکترین تلنگر گریه...
ولی نمودار زندگی من شده مثه نوار قلبی قلبی که ایستاده...دارم به صفر میل میکنم...
داداشه گلم
همیشه همه ماها تو طول دوران زندگیمون نیاز داریم با خودمون خلوتی داشته باشیم و به قول شما از بقیه چیزا دل زده میشیم
شاید این خود شناسی و خلوت با خود باعث بشه همه افکار و کارهامون رو مرتب تر از قبل کنیم و موشکی به سوی آینده حرکت کنیم
برات آرامش و صبوری آرزو میکنیم و منتظر پست های قشنگت هستیم
شاد باشی داداش
به خودت برس امید جان دیگران مهم نیستند اونقدرا !
سلام بر امید نا امید!!!!!
میدونی چرا اینهمه علامت تعجب گذاشتم اخه این حرفا به شما و روحیه ی شما نمیومد و منو متعجب کرد.
زندگی رو هر جور بگیری همون طوری عذابت می ده اما نوشتن همیشه تخلیه کننده ی خوبی بر مشکلات ادمه اگه می خوای خودتو پیدا کنی بنویس
زندگی همیشه به یک منوال نمی مونه سختی ها هم میگن یه روز تموم میشه البته من که ندیدم ولی براتون خیلی دعا می کنم دوست خوب
راستی عیدیت مبارک
... دلتو بارونی کن ..ببار
سلام امید جان
شما دیگه چرا
من امروز میخواستم وبمو بحذفم . هی یاد حرفت میافتادم ( میگفتی ما پوست کلفت تر از این حرفاییم ) پشیمون میشدم
شعرت تو حلقم
واقعا گاهی اوقات وبلاگ نچسب است
اما با وجود گرمک خوب می چسبد
فدایتــــــــــ
به به تحولات
نظرات از حالت تاییدی خارج شدن
فحش بدم فرار کنم همه بیان ببینن
سلام حاج امید! خوبین شما؟
عیدتون مبارک!
به وبلاگ جدید ما سر بزنین!
خوشحال میشیم بازم ببینیمتون!
موفق باشید . . .
این آسمان دل را نیز
ابرهای هراز گاه
لازم است
تا آدمی
فراموش نکند
رنگ نیلی آسمان
چه زیباست
غمی نیست
چون می گذرد
بعضی ها بودنشون به حضورشون نیست رفیق
شما حاضر نا پیدایی
لطافت طبعت بلند
روزهایت پر امید
اطراف وجودت خالی از نامردان باد
سلام امید خان .
خوب هستید .همه آدم ها یک وقتی میرسه از دنیای مجازی زده میشن .
این زودگذره نگران نباشید وبه کارهاتون برسید وزندگی کنید .
همیشه شاد باشید وسلامت
خوبی امیدخان؟
بهتری؟
سلام
و آمدم که بهت بگویم دیدی حالا کی یه طوریش میشه؟!!!!
باش که خواندن و بودن دوستانی چون شما ، شکسته هایی مثل من را یاری می کند.
سلام داداش گلم
آخرای خدمت و یه کمی کمرنگ تر شدم
ما همین بی فصلیتم قبول داریم
درود بر شما ، ... این حس ،مشترکه ، من هم اینطوریم ! دل و دماغ ندارم ! (البته نه از اون دل و دماغها ! از این دل و دماغها
) روحیه برا آدم نذاشتن 
، فقط باید بدوئی تا یه لقمه نون حلال برا اهل و عیالات مربوطه جور کنی ! من و شما که مثل بعضیها ،زیرآبی بلد نیستیم تا به لحاف ملا برسیم، بعد هم بگیم "کی بود کی بود من نبودم ! آهای بگیرید دزدا رو!" ... آره داداش! بعد از ساعتها سر و کله زدن با این مردم ( این مردم خاموش و ترسو و گرفتار و محتاط و حریص و نادون و ... ، ببخشید یواش یواش داشتم میشدم نصرتی و شیث رضائی ، کار داشت به فینگر میکشید
) ، آدم خسته و کوفته میرسه خونه ! خوب !خانواده هم حق دارن ! و ما که حتی وقت نداریم به اونها برسیم ! ببین مارو به چه وضعی انداختن ! حرف هم بزنی میگن دشمن پیغمبری! من خیلی آینده خوشی رو برا این مملکت نمیبینم ! خدا به خیر کنه ! ... شما هم بعضی مواقع استراحتی به خودت بدی بد نیست! یعنی لازمه!... آتشکده ایرانیها اگرچه سالهاست که آتیشی به خودش ندیده اما اگه فقط خرابه هاش هم مونده باشه و یا حتی فقط اسمش مونده باشه باز هم برا ما غنیمته ، اون ته ته های دلمون "آتیش امید" رو ، یه کوچولو هم که شده ،روشن نگهش میداریم ، خدا رو چه دیدی شاید روزگار برا ما ایرانیها هم خواست!//// از یه رفیق آتیشی به یه گرمگ آتیشی
سلام .
امیدوارم هر چه زودتر خودتان را پیدا کنید .
نگران نباشید .فقط یادتان باشید این غم و کار و بی حوصلگی خیلی پر رو هستن اگه روشون بدی میان تو خونه ی دلت و بیرون برو هم نیستن .
مواظب باش که تو این جنگ شکست نخوری .
موفق باشی برادر