سکوت سرد

نزن بارون!  سبوی ما پر از آب سکوت است

نزن بارون!  زمین هم غرق تالاب سکوت است

نزن بارون!  که اینجا شب بلند و خوفناک است

صدای رعد و برقت مانع از خواب سکوت است

نزن بارون!  کسی در فکر مرگ باغبان نیست

زلال چشمه ها همرنگ سرخاب سکوت است

نزن بارون!  کویر بغض ِ ما از حرف خالیست

گلو خشکیده از فریاد، سرداب سکوت است

نزن بارون!  قفسها مملو از اندیشه های باز هستند

پرنده سر به زیر بال بی تاب سکوت است

نزن بارون!  دگر شمعی برای روشنی نیست

سیاهی با می ِ شب مست مهتاب سکوت است

نزن بارون! بذار دریاچه ها آرام باشند

گل نیلوفری مشتاق ِ مرداب سکوت است

گرمک نوشت: از این همه سکوت مرداب گونه به کجا می خواهیم برسیم. درد را در حنجره مان به چه ترفندی خواب نموده ایم!

اینم بخاطر بانوی تسنیم:

خداوندی که آن بالا نشستی،  به پایینم نگه دار

ترحم کن گدای شرمسارت، گنه کارم گنه کار

هزاران چهره دارم پیش مردم، یکی از یک نکوتر

ولی در پیش تو تا بوده هستم، همان عبد سیه کار

شاخ نوشت: همه خوبند تا وقتی که شاخ نشوند. وقتی نظام سیاسی شاخ می شود نظام پارلمانی مطلوب تر است. بر عکس دهه شصت.

گرمکانه: سرم رفت بس که در گوشم ولوله می کند سکوت !