شاه دزد

آمده است که پادشاهی اکسیری کمیاب از فتوحات هند با خود آورده بود که نیک دوایی بود برای طراوت و جوانی اش و آن را در گنجه ای نگاه می داشت با نگهبانانی مطمئن و همیشه هوشیار

روزی دریافت که مقدار آن به سرعت کم میگردد اما چون پیگیر شد کسی آن را به گردن نگرفت.

پس عطری خوراکی به اکسیر افزود تا دزد را پیدا کند.

فردای آن روز از نگهبان گنجه تا اندرونی خانه دهان ها را بو کشید . با تعجب همه ی دهان ها را عطرآگین یافت.

عاجزانه به خلوت خود خزید و زبان ریزش را که محرم دلش بود بحضور خواست تا برایش همدلی کند.

زبانریز چون حکایت بشنید به فراست و فی البداهه گفت:

جملگـی دزدنـد امـــا شــــــــاه دزدش هم تویی       کـــار دزدی مـــزد دارد کارمــزدش هم تویی

قطع دست دزد بی شک، طبق شرع خاتم است      چون چنین باشد برای ِ شاه دزد گردن کم است

توصیه نوشت: برای پیدا کردن  3 هزار میلیارد تومان دزدی بانک صادرات، بو کشیدن دهانها کافیست، زیرا بویش آسمان را برداشته است.

گرمکانه: اغلب آنکه می گوید آی گرگ ! گرگ آمد! ، خود گرگ است که فریاد می زند.