گرگ زمانه

گرفته ای به دست تیغ و نعره می کشی

ز شیران بسته دست،  زهره می کشی

یکی نمانده جان که جان دهد برای تو

تنت به گور خویش ذره ذره می کشی

زمان رفتنت گذشته از قــــــــرار وقت

به وام عمر خود هنوز بهره می کشی

تو خود سقوط کرده ای ز  اوج  اقتدار

تمام قوم را به سوی دره می کشی

به چنگ گرگ خویش پاره پاره گشته ای

جفای گرگ نفس را ز بره می کشی

ببر سر از تمام شاخه های سبز شهر!

که اینچنین به پای خویش اره می کشی

گرمک نوشت:

می گویند گرگ نه برای سیر شدن شکم که برای سیر کردن نفس خود می درد.

وای به روزی که گرگ نفس آدمی از پوستین میش به در آید!!!