جان عطش سوز

از غنچه ی خندان لبت بوسه شکفت است

در گوشه چشمان خوشت عشق نهفت است

می خواستم از پنجــــره ای روی تو بینم

دیدم یکی عاشق لب هر پنجره خفت است

گفتم غزلی نامـــــــه کنم ، باز بدیدم

هر شاعری صد من غزل از بهر تو گفت است

از پیش نگاهم مـــــرو ای قــــوت قلبم!

چشمان ترم با غم دوری تو جفت است

هرقدر که نازک شده از عشق زبانم

زنجیــــــر تمنــای تو بسیار کلفت است

از جام لبت سیر نشد جان ِ عطش سوز

صد دادن جان در عوض بوسه ای مفت است

گرمک نوشت:

دلزدگی از نت گریبان دلم را گرفته است!

زیادی مجازی شده است!

شرمنده ی همگی!