جان من ! نکش!

اگرچه خوب سوخته ای بپای من

رفیــــــق ِ دل نبوده ای برای من

به هر دمی ترا به جان کشیده ام

ولی تو جان گرفته ای به جای من

تو چون نفس برای من هوا شدی

ولی گرفتی عاقبت هـــــوای من

تـــرا بــرای درد ِ خود صدا زدم

ولی تو هم نبوده ای دوای من

غلط به گرمی ات پناه بــــرده دست

که سرد کرده ای بدست، "های" من

بگیر از لبم شرار ِ داغ ِ خویش را

مکش مرا به خویش، ای فدای من

گرمک نوشت:

فردا روز جهانی بدون دخانیات است. در مذمت آن چیزی نمی گویم زیرا از ارادت برخی دوستان به آن آگاهم.

اما تنها یک خواهش دارم. تنها و تنها فردا را بخاطر امید گرمکی که ارادتمند تمام دوستان است از آن صرف نظر کنید.

هر گاه شما را به خود خواند بفرماییدش: یک امروز امید گرمکی ما را به جای تو به گرمک خنک و تابستانی دعوت کرده است.

فردا همه دوستان مهمان امید گرمکی هستند به صرف یک گرمک خنک و شیرین از بقالی محله شان، البته به حساب امید و از جیب مبارک خودشان!

آنچه در بضاعت ماست عکس گرمک است که آن را تقدیم می کنم به همه دوستان خوبم!